بلالیه

لغت نامه دهخدا

( بلالیة ) بلالیة. [ ب َ لی ی َ ] ( اِخ ) از فرق غلاة منسوب به ابوطاهر محمدبن علی بلالی. ( از خاندان نوبختی ). رجوع به بلالی ( ابو طاهرمحمدبن... ) شود.

فرهنگ فارسی

از فرق غلاه منسوب به ابو طاهر محمد بن علی بلالی .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] پیروان محمد بن علی بن بلال از مدعیان نیابت امام مهدی (علیه السلام) را بلالیه می نامند.
از فرقه های «غالیان» منسوب به ابو طاهر محمد بن علی بن بلال از اصحاب امام یازدهم (علیه السلام ) و از منکران نیابت محمد بن عثمان عمری از نواب اربعه هستند. ابو طاهر از تسلیم اموالی که شیعیان به عنوان سهم امام به او داده بودند، به محمد بن عثمان خودداری کرد. سپس ادعای نیابت کرد و گفت وکیل امام است. از طرف حضرت صاحب الامر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) توقیعی در لعن او صادر شد و شیعیان نیز از وی تبری جستند.

[ویکی اهل البیت] از فرقه های «غُلاة» منسوب به ابوطاهر محمد بن علی بن بلال (از اصحاب امام یازدهم) و از منکران نیابت ابوجعفر عمری محمد بن عثمان (از نواب اربعه) هستند. ابوطاهر از تسلیم اموالی که شیعیان به عنوان سهم امام به او داده بودند، به ابوجعفر محمد بن عثمان خودداری کرد. سپس دعوی نیابت نمود و گفت: وکیل امام است. از طرف حضرت صاحب الامر علیه السلام توقیعی در لعن او صادر شد و شیعیان نیز از وی تبری جستند.

دانشنامه آزاد فارسی

بِلالیه
پیروان ابوطاهر محمد بن علی بن بلال، صحابی امام حسن عسکری (ع)، از فرق غُلات شیعه. این فرقه در آغاز غیبت صغری پدید آمد (۲۶۰ـ۲۶۵ق). ابوطاهر با انکار سفارت و وکالت ابوجعفر عمری (از نواب اربعۀ امام قائم (عج)) خود را نایب امام زمان خواند و از دادن اموال شیعیان به عنوان سهم امام به ابوجعفر خودداری کرد. به همین سبب، شیعیان از او تبرّی جستند و توقیعی از طرف امام زمان (ع) در لعن او صادر شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس