بلالیق
لغت نامه دهخدا
بلالیق. [ ب َ ] ( اِخ ) جایگاهی است مابین تَکریت و موصل ، و آنرا بلالیج نیز گویند. ( از معجم البلدان ). || و نیز بلالیق نام جایگاهی است از نواحی یمامه و در آنجا نخل و باغ است. ( از معجم البلدان ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید