بلاعه

لغت نامه دهخدا

( بلاعة ) بلاعة. [ ب َل ْ لا ع َ ] ( ع اِ ) چاه سرتنگ در خانه که در آن آب باران و جز آن جمع شود، وجای دست و رو شستن. ( منتهی الارب ). سوراخی است در میان خانه. ( از اقرب الموارد ). بالوعة. بَلّوعَة. ج ، بَلالیع. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). و رجوع به بالوعة و بلوعة شود.

دانشنامه عمومی

بلاعه (سطیف). بلاعه ( به عربی: بلاعة ) یک شهرداری در الجزایر است که در استان سطیف واقع شده است. [ ۲] بلاعه ۱۴٬۶۶۶ نفر جمعیت دارد.
عکس بلاعه (سطیف)
wiki: بلاعه (سطیف)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس