بلاعق

لغت نامه دهخدا

بلاعق. [ ب َ ع ِ ] ( ع ص ) امکنة بلاعق ؛ مکانهای فراخ. ( منتهی الارب ) ( از ذیل اقرب الموارد از قاموس ).

پیشنهاد کاربران

بپرس