بلاع

لغت نامه دهخدا

بلاع. [ ب َل ْ لا ] ( ع ص ) شخص بسیاربلع. آنکه بسیار می بلعد. ( از ذیل اقرب الموارد از لسان ).

فرهنگ فارسی

شخص بسیار بلع ٠ آنکه بسیار می بلعد ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس