بلاطائل

لغت نامه دهخدا

بلاطائل.[ ب ِ ءِ ] ( ع ص مرکب ، ق مرکب ) ( از: ب + لا ( نفی ) + طائل ) بی فایده. بی سود. ( فرهنگ فارسی معین ). بیهوده.
- تطویل بلاطائل ؛ بدرازا کشاندن بی سود. دراز داشتن مطلبی که فایدتی نداشته باشد.

فرهنگ فارسی

بی فایده ٠ بی سود ٠ بیهوده ٠
بی فایده بی سود : (( تطویل بلاطائل ) ) توضیح طائل بمعنی فایده و نفع است . گویند : (( لاطائل فیهذا الامر ) )

پیشنهاد کاربران

بپرس