بلاص

لغت نامه دهخدا

بلاص. [ ب َل ْ لا ] ( اِخ ) دهی است در صعید مصر و در آن دیری است که آن را دیر بلاص گویند. ( منتهی الارب ). قریه ای است در صعید در برابر قوص از جانب غرب. ( از معجم البلدان ).
- دیرالبلاص ؛ قریه ای است در کنار قریه بلاص. ( از معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس