بلاشِر، رِژی (۱۹۰۰ـ۱۹۷۳) (Blachere, Regis)
(یا: رژیس بلاشر) خاورشناس و اسلام شناس فرانسوی. در ۱۹۱۵ به مغرب رفت و در کازابلانکا درس خواند. در ۱۹۲۲، از دانشگاه الجزیره لیسانس زبان و ادبیات عربی گرفت. از ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۵ استاد و کارشناس آموزش در بنیاد مطالعات عالی مغرب بود. از ۱۹۳۵ تا ۱۹۵۰ در مدرسۀ ملی زبان های شرقی پاریس ادبیات عرب تدریس می کرد. در ۱۹۳۶، از دو رسالۀ دکتری خود، با عناوین متنبّی شاعر عرب در سدۀ چهارم قمری و ترجمه و تحقیق طبقات الامم قاضی صاعد اندلسی، دفاع کرد. از ۱۹۵۰ تا بازنشستگی (۱۹۷۰)، استاد کرسی زبان و ادبیات عربی در دانشگاه سوربون بود. از ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۵، ریاست بنیاد مطالعات اسلامی در فرهنگستان پاریس و از ۱۹۶۲ مدیریت مرکز تألیف فرهنگ لغات عربی و نیز مدیریت مجلۀ المعرفه را برعهده داشت. در ۱۹۷۲ عضو فرهنگستان کتیبه ها و ادبیات شد. بلاشر با کوشش گستردۀ خود در زبان و ادبیات عربی شیوۀ کار و حتی واژگان خاورشناسان را دگرگون کرد. از آثارش: برگزیده ای از آثار جغرافی نویسان قرون وسطا (بیروت، الجزیره، ۱۹۳۴)؛ دستور زبان عربی کلاسیک (پاریس، ۱۹۳۷)؛ مقدمه بر قرآن (پاریس، ۱۹۴۷) که با عنوان در آستانۀ قرآن به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۵۹ش)؛ تاریخ ادبیات عرب از آغاز تا پایان قرن پانزدهم در ۳ جلد (پاریس، ۱۹۵۱ـ ۱۹۶۵)؛ ترجمۀ قرآن به فرانسه (پاریس، ۱۹۴۹ـ۱۹۵۰)؛ مسئلۀ محمد (ص) (پاریس، ۱۹۵۲).
(یا: رژیس بلاشر) خاورشناس و اسلام شناس فرانسوی. در ۱۹۱۵ به مغرب رفت و در کازابلانکا درس خواند. در ۱۹۲۲، از دانشگاه الجزیره لیسانس زبان و ادبیات عربی گرفت. از ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۵ استاد و کارشناس آموزش در بنیاد مطالعات عالی مغرب بود. از ۱۹۳۵ تا ۱۹۵۰ در مدرسۀ ملی زبان های شرقی پاریس ادبیات عرب تدریس می کرد. در ۱۹۳۶، از دو رسالۀ دکتری خود، با عناوین متنبّی شاعر عرب در سدۀ چهارم قمری و ترجمه و تحقیق طبقات الامم قاضی صاعد اندلسی، دفاع کرد. از ۱۹۵۰ تا بازنشستگی (۱۹۷۰)، استاد کرسی زبان و ادبیات عربی در دانشگاه سوربون بود. از ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۵، ریاست بنیاد مطالعات اسلامی در فرهنگستان پاریس و از ۱۹۶۲ مدیریت مرکز تألیف فرهنگ لغات عربی و نیز مدیریت مجلۀ المعرفه را برعهده داشت. در ۱۹۷۲ عضو فرهنگستان کتیبه ها و ادبیات شد. بلاشر با کوشش گستردۀ خود در زبان و ادبیات عربی شیوۀ کار و حتی واژگان خاورشناسان را دگرگون کرد. از آثارش: برگزیده ای از آثار جغرافی نویسان قرون وسطا (بیروت، الجزیره، ۱۹۳۴)؛ دستور زبان عربی کلاسیک (پاریس، ۱۹۳۷)؛ مقدمه بر قرآن (پاریس، ۱۹۴۷) که با عنوان در آستانۀ قرآن به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۵۹ش)؛ تاریخ ادبیات عرب از آغاز تا پایان قرن پانزدهم در ۳ جلد (پاریس، ۱۹۵۱ـ ۱۹۶۵)؛ ترجمۀ قرآن به فرانسه (پاریس، ۱۹۴۹ـ۱۹۵۰)؛ مسئلۀ محمد (ص) (پاریس، ۱۹۵۲).
wikijoo: بلاشر،_رژی_(۱۹۰۰ـ۱۹۷۳)