( بلأزة ) بلأزة. [ ب َ ءَ زَ ] ( ع مص ) گریختن و دویدن. ( از منتهی الارب ). گریختن و فرار کردن ، و یا دویدن. ( از ذیل اقرب الموارداز تاج ). || سیر خوردن. ( از منتهی الارب ).خوردن تا سیر شدن. ( از ذیل اقرب الموارد از تاج ).
پیشنهاد کاربران
بلندشدن برافراشته شدن اوج گرفتن مانند تش بلازه که به معنی آتش �له ور یا شعله های بلند آتش می باشد
