بلاذریان

لغت نامه دهخدا

بلاذریان. [ ب َ ذُ ] ( اِ ) در کلمه خستوانه در فرهنگ اسدی گوید: پشمینه ای باشد که بلاذریان دارند بس موی از اودرآویخته - انتهی. در حاشیه نسخه اسدی کتابخانه مسجد سپهسالار ( در همین کلمه خستوانه ) نوشته شده است : بلاذر، جماعتی که مویهای عملی گذاشته ، خود را مجذوب و قلندر نام نهند و دعوی سیادت کنند و مردم را بفریبند. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). و رجوع به بلادری شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس