بلاذر

/balAzor/

لغت نامه دهخدا

بلاذر. [ ب َ ذُ ] ( اِ ) بلادر، که نوعی گیاه است. ( از آنندراج ). رجوع به بلادر شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) بلادر

فرهنگ عمید

= بلادُر

دانشنامه عمومی

بَلاذُر ( به انگلیسی: Cashew ) با ( نام علمی: Semecarpus Anacardium ) گیاه و میوه ای بومی هند و از خانوادهٔ بادام هندی است. آن را برای تقویت حافظه مفید می دانستند، گرچه سمی است.
بَلاذُر درختی است با قامتی حدود ۶ تا ۱۰ متر، دارای تاجی عریض و همیشه سبز؛ شاخه های آن بدون کرک، و به صورت متراکم برگ دار. برگ های آن متناوب، چرمی و دمبرگ کوتاهی دارد. کاسهٔ گل آن عمقی بوده و دارای پنج کاسبرگ سرنیزه ایست؛ گلبرگ ها به رنگ زرد با نوارهای قرمزاند. میوهٔ آن قهوه ای مایل به خاکستری است. پوست تنه، برگ های تازه و روغن بخش هایی از گیاه مصرف دارویی دارد.
در میوهٔ آن، بر اثر از بین رفتن بعضی از سلول ها، نوعی مادهٔ روغنی با اثر محرق تشکیل می شود که حلال در الکل است، این روغن به نام روغن بَلاذُر شناخته می شود.
• درختان نپال
• گیاگان نپال
• گیاگان هند
• گیاگان هیمالیا
• گیاهان
• گیاهان توصیف شده در ۱۷۸۲ ( میلادی )
• گیاهان دارویی
مقاله ها با ریزقالب «گونه»
• جعبه آرایه زیستی فاقد رنگ
• مقاله های دارای جعبه اطلاعات آرایه زیستی بدون نوار آرایه زیستی
• مقاله های دارای واژگان به زبان انگلیسی
• همه مقاله های خرد
• مقاله های خرد گیاه
عکس بلاذر
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس