بلادیده

لغت نامه دهخدا

بلادیده. [ ب َ دی دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) رنج دیده. ( فرهنگ فارسی معین ). آزارکشیده :
بدان تا چو کشتی بدرد ز هم
بلادیدگان را کشد در شکم.
نظامی.
|| دچارمصیبت شده. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- رنجیده . ۲- دچار مصیبت شده .

فرهنگ عمید

مصیبت دیده، رنج دیده.

پیشنهاد کاربران

بپرس