بلادن

/bellAdon/
معنی انگلیسی:
belladonna, deadly nightshade

لغت نامه دهخدا

بلادن. [ب ِل ْ لا دُ ] ( لاتینی ، اِ ) مرکب از بلا به معنی زیبا، و دنا به معنی بانو و خاتون. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).گیاهی است سمی از طایفه سلانه و شبیه به تاتوره و بزرالبنج ، و از آن جوهر سمی گیرند موسوم به اتروپین. ( ناظم الاطباء ). گیاهی است از تیره بادنجانیان که پایا است و ارتفاعش بین یک تا یک متر و نیم است و در اماکن مرطوب و سایه دار مناطق مختلف کره زمین بخصوص نواحی مرکزی آسیا و جنوب اروپا و کریمه و قفقاز و آسیای صغیر و ایران بحالت وحشی و خودرو میروید و ممکن است بمنظور استفاده های طبی آنرا پرورش هم بدهند. ریشه اش دراز و منشعب به تقسیمات دوتایی است و ضخیم وگوشت دار و حنایی رنگ است. ساقه اش استوانه ای و در انتها دارای تقسیمات دوتایی یا سه تایی است. برگهایش منفرد و دارای دمبرگ کوتاه و بیضوی و نوک تیز است ولی در قسمت انتهایی ساقه هر دوتا از برگها مجاور یکدیگر درآمده و اندازه های آنها نامساوی میشود. گلهایش منفرد و ازکناره برگها خارج میگردد. کاسه گلش پایا است و جام گل قهوه ای رنگ مایل به بنفش است. میوه اش سته و به بزرگی یک گیلاس می باشد. میوه نارس آن سبزرنگ است و پس از رسیدن قرمز و سیاه میشود. این گیاه را در حقیقت باید یکی از انواع گیاه مندغوره دانست. قسمتهای مورد استفاده این گیاه ، برگ و ریشه و میوه و دانه آن است. قسمتهای مختلف آن شامل آلکالوئیدهای مهمی نظیر آتروپین و هیوسیامین و بلادونین و آتروپامین و آسپاراژین می باشد. بلادن دارای اثرات درمانی بسیار است و در موارد مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. این گیاه در نواحی شمالی و شرقی ایران بفراوانی میروید و در تداول عامه بیشتر به مردم گیاه موسوم است. بلادون. بلادانه. بلادنا. ست الحسن. سیدحسنا. گوزل عورت اوتی. مردم گیاه. مردم گیا. مهرگیا. مهرگیاه. ( از فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) مهر گیاه

فرهنگ عمید

درختچه ای آلکالوئیددار و خواب آوار که مصرف دارویی دارد.

دانشنامه آزاد فارسی

بِلّادُن
بِلّادُن
گیاهی پایا با نام علمی Atropa belladona از تیرۀ سیب زمینی، به ارتفاع یک تا۱.۵ متر که در محل های مرطوب و سایه دار می روید. ریشۀ بلادن ضخیم و گوشتی، برگ هایش منفرد و با دُم برگ کوتاه، گل های آن درشت و جام گل به رنگ قهوه ای چرک یا مایل به بنفش، و میوۀ آن سِته ای به بزرگی گیلاس و به رنگ قرمز است. برخی آلکالوئیدهای مهم از قبیل آتروپین و هیوسیامین در آن یافت می شود و به همین سبب همۀ قسمت های این گیاه دارای خواص درمانی فراوان و مهم است، ازجمله آرام کننده، ضد تشنج، و بازکنندۀ مردمک چشم. از این گیاه همچنین برای درمان بیماری هایی چون آسم، صرع، دفع غیر ارادی ادرار، سرگیجه و جز آن استفاده می شود. چون رومی ها، شیرۀ میوۀ بلادن را برای بازکردن مردمک چشم به کار می بردند، نام «بلا ـ دونا» یعنی بانوی زیبا به آن دادند. این گیاه در نواحی شمالی ایران می روید و به نام شابیزک نیز معروف است.
wikijoo: بلادن

جدول کلمات

شابیزک

پیشنهاد کاربران

بپرس