( بلاخیة ) بلاخیة.[ ب ُ خی ی َ ] ( ع ص ، اِ ) زن بزرگ شریف النسب. ( منتهی الارب ). زن پردل و باجرأت بر فجور، و گویند زن شریف در میان قوم خود. ( از ذیل اقرب الموارد از قاموس ).
