بلاجو

لغت نامه دهخدا

بلاجو. [ ب َ ] ( نف مرکب ) بلاجوینده. بلاجوی. جوینده بلا. فتنه جو :
خون دل عاشقان مشتاق
در گردن دیده بلاجوست.
سعدی.
|| معشوق ، بمناسبت شوخی و فتنه جویی و بلاانگیزیش بر عاشق :
بگردد تا کجا بیند به گیتی
از این شوخی بلاجویی ستمگر.
فرخی.
و رجوع به بلاجوی شود.

دانشنامه عمومی

بلاجو ( به ایتالیایی: Bellagio, Lombardy ) یک کومونه در ایتالیا است که در استان کومو واقع شده است. [ ۱]
بلاجو ۲۶ کیلومترمربع مساحت و ۲٬۹۴۵ نفر جمعیت دارد.
شهرهای Bundoran، آلتئا، باد کوتزتینگ، Holstebro, Granville، اوفلیز، Meerssen، نیدرآنون، پروزا، Sesimbra Municipality، شربورن، Karkkila، اوکسه لوسوند، Judenburg, Chojna، کوسگ، سیگولدا، Sušice، توری، استونی، زولن، پرینای، مرسسکلا، سیره ( رومانی ) ، اگراس، سیپراس، شکفیا لکا و تریاونا خواهرخوانده های بلاجو هستند.
عکس بلاجوعکس بلاجو
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس