به طور کلی در ژنتیک مولکولی به عمل انتقال مولکولهای تفکیک شده در الکتروفورز از ژل به روی یک غشاء ویژه، بلاتینگ یا بلات کردن گفته می شود. معنای واژهٔ انگلیسی بلاتینگ، لکه گذاری است.
برای انجام اعمالی مانند هیبریداسیون اسیدهای نوکلئیک و شناسایی پروتئینها با پادتن ها، ژل محیط مناسبی نیست. علت اصلی این مسئله نفوذپذیری کم ژل و خروج شناساگرها ( Probe ) از ژل می باشد. از اینرو در صورت انجام عمل آشکارسازی به کندی و با مشکل صورت می گیرد. اما غشاء، محیط مناسبی برای اعمال فوق فراهم می کند.
برای انتقال مولکولهای DNA از ژل به غشاء از روشی استفاده می شود که سادرن بلاتینگ نام دارد ( در فارسی اشتباهاً ساترن بلاتینگ هم نوشته شده ) . این روش ابتدا توسط ادوین سادرن از دانشگاه آکسفورد ابداع شد. در این روش از خاصیت موئینگی، برای انتقال مولکولهای DNA استفاده می شود. اصول این روش به این صورت است که پس از تفکیک مولکولها بر روی ژل، آن را در محلول هیدرو کسید سدیم قرار داده تا مولکولهای DNA دو رشته ای واسرشت شوند. درصورتیکه که ژل حاوی مواد واسرشت کننده باشد نیازی به این مرحله نیست. سپس ژل بر روی سکویی که دریک ظرف حاوی بافر قرار دارد، منتقل نموده و بر روی آن غشاء نیتروسلولز قرار می دهند. بر روی غشاء مزبور چندین لایه کاغذ نمگیر قرار داده می شود. این لایه ها باعث برقراری جریان بافر به سمت بالا می شود از ژل به غشا می شوند. همراه با جریان بافر، مولکولهای DNA از ژل خارج شده و بر روی غشاء نیتروسلولزی یا نایلونی قرار می گیرند. غشاء هائی که برای این منظور به کار گرفته می شوند کاملاً اختصاصی بوده ودارای بار الکتریکی مثبت می باشند، در نتیجه مولکولهای اسید نوکلئیک به طور محکم به آن ها متصل می شوند.
از سادرن بلاتینگ برای شناسایی جایگاه یک ژن در کل ژنوم و تعین تعداد مولکول ترانس ژن نیز استفاده می شود
از آنجا که RNA به سختی به کاغذهای نیتروسلولزی متصل می شود، از روش سادرن نمی توان برای مولکولهای RNA استتفاده کرد. برای انتقال مولکولهای RNA از روشی بنام نوردرن بلاتینگ استفاده می شود. اساس این روش مشابه روش سادرن بلاتینگ است. با این تفاوت که در آن از کاغذهای فعال شده یا کاغذهای DBM، استفاده می شود. این کاغذها را می توان به راحتی با تیمارهای شیمیایی خاصی از کاغذ صافی تهیه کرد. در این روش، به علت تک رشته ای بودن RNA و تفکیک آن بر روی ژل واسرشت کننده نیازی به مرحله مجاورت با هیدرکسید سدیم نمی باشد. در ضمن به علت حساس بودن مولکولهای RNA دقت بیشتری در انجام مراحل لازم می باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرای انجام اعمالی مانند هیبریداسیون اسیدهای نوکلئیک و شناسایی پروتئینها با پادتن ها، ژل محیط مناسبی نیست. علت اصلی این مسئله نفوذپذیری کم ژل و خروج شناساگرها ( Probe ) از ژل می باشد. از اینرو در صورت انجام عمل آشکارسازی به کندی و با مشکل صورت می گیرد. اما غشاء، محیط مناسبی برای اعمال فوق فراهم می کند.
برای انتقال مولکولهای DNA از ژل به غشاء از روشی استفاده می شود که سادرن بلاتینگ نام دارد ( در فارسی اشتباهاً ساترن بلاتینگ هم نوشته شده ) . این روش ابتدا توسط ادوین سادرن از دانشگاه آکسفورد ابداع شد. در این روش از خاصیت موئینگی، برای انتقال مولکولهای DNA استفاده می شود. اصول این روش به این صورت است که پس از تفکیک مولکولها بر روی ژل، آن را در محلول هیدرو کسید سدیم قرار داده تا مولکولهای DNA دو رشته ای واسرشت شوند. درصورتیکه که ژل حاوی مواد واسرشت کننده باشد نیازی به این مرحله نیست. سپس ژل بر روی سکویی که دریک ظرف حاوی بافر قرار دارد، منتقل نموده و بر روی آن غشاء نیتروسلولز قرار می دهند. بر روی غشاء مزبور چندین لایه کاغذ نمگیر قرار داده می شود. این لایه ها باعث برقراری جریان بافر به سمت بالا می شود از ژل به غشا می شوند. همراه با جریان بافر، مولکولهای DNA از ژل خارج شده و بر روی غشاء نیتروسلولزی یا نایلونی قرار می گیرند. غشاء هائی که برای این منظور به کار گرفته می شوند کاملاً اختصاصی بوده ودارای بار الکتریکی مثبت می باشند، در نتیجه مولکولهای اسید نوکلئیک به طور محکم به آن ها متصل می شوند.
از سادرن بلاتینگ برای شناسایی جایگاه یک ژن در کل ژنوم و تعین تعداد مولکول ترانس ژن نیز استفاده می شود
از آنجا که RNA به سختی به کاغذهای نیتروسلولزی متصل می شود، از روش سادرن نمی توان برای مولکولهای RNA استتفاده کرد. برای انتقال مولکولهای RNA از روشی بنام نوردرن بلاتینگ استفاده می شود. اساس این روش مشابه روش سادرن بلاتینگ است. با این تفاوت که در آن از کاغذهای فعال شده یا کاغذهای DBM، استفاده می شود. این کاغذها را می توان به راحتی با تیمارهای شیمیایی خاصی از کاغذ صافی تهیه کرد. در این روش، به علت تک رشته ای بودن RNA و تفکیک آن بر روی ژل واسرشت کننده نیازی به مرحله مجاورت با هیدرکسید سدیم نمی باشد. در ضمن به علت حساس بودن مولکولهای RNA دقت بیشتری در انجام مراحل لازم می باشد.
wiki: بلاتینگ