( بلاتة ) بلاتة. [ ب َ ت َ ] ( ع مص ) بسیار خاموش و عاقل گردیدن. ( از ناظم الاطباء ). || فصیح شدن. ( از ذیل اقرب الموارد از قاموس ). || سوگند خوردن. ( از ذیل اقرب الموارد از لسان ).
