بلابس

لغت نامه دهخدا

بلابس. [ ب َ ب ِ ] ( اِ ) به سریانی بلبوس است. ( تحفه حکیم مؤمن ) ( مخزن الادویه ). تره بیابانی که نوعی گیاه است. ( از فرهنگ فارسی معین ).

پیشنهاد کاربران