بلاباذ

لغت نامه دهخدا

بلاباذ. [ ب َ ]( اِخ ) قریه ای است در مشرق موصل از اعمال نینوی ، واقع بین موصل و زاب. قافله ها در آنجا فرود آیند و کاروانسرایی جهت مسافران راه دارد. ( از معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران