بلامالک. [ ب ِ ل ِ ] ( ع ص مرکب ) ( از: ب + لا ( نفی ) + مالک ) بدون صاحب. بی خداوند. ( فرهنگ فارسی معین ). بلاصاحب. بی صاحب. - اراضی بلامالک ؛ زمینهای بی صاحب. زمینهای بی مالک.
فرهنگ فارسی
بدون صاحب بی خداوند . بدون صاحب . بی خداوند . بلا صاحب . بی صاحب .
