بلا فصل
/belAfasl/
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
- اعقاب بلافصل ؛ فرزندان مستقیم.
- خلیفه بلافصل ؛ خلیفه و جانشین بدون واسطه.
- فرزند بلافصل شخص ؛ فرزند مستقیم وی.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
جدا ناپذیر
بِلافَصل در علم حقوق منظور از اولاد بلافصل
فرزند مستقیم شخص میباشد که بدون هیچ واسطه ای از یک پدر یا مادر متولد شده باشد و نفقه ی او بر عهده ی پدر است.
فرزند مستقیم شخص میباشد که بدون هیچ واسطه ای از یک پدر یا مادر متولد شده باشد و نفقه ی او بر عهده ی پدر است.
1 - بیواسطه، مستقیم
2 - فوری، درجا
2 - فوری، درجا