بلا سبب

لغت نامه دهخدا

بلاسبب. [ ب ِ س َ ب َ ] ( ع ق مرکب ) ( از: ب + لا ( نفی ) + سبب ) بی سبب. بی جهت. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

بی سبب . بی جهت .

پیشنهاد کاربران

بپرس