بلا انگیز

لغت نامه دهخدا

بلاانگیز. [ ب َ اَ ]( نف مرکب ) بلاانگیزنده. برانگیزاننده فتنه. || گزندآور. || بدبخت. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( اسم صفت ) ۱- برانگیزانند. فتنه . ۲- گزند آور . ۳- بدبخت .

پیشنهاد کاربران

بپرس