بِل، گِرْتْرود (۱۸۶۸ـ۱۹۲۶)(Bell, Gertrude)
بِل، گِرْتْرود
بانوی باستان شناس و جهانگرد انگلیسی. در ۱۸۸۸ دورۀ تاریخ دانشگاه آکسفورد را به پایان برد. سپس به سیر و سیاحت در سرزمین های گوناگون پرداخت و از آن میان در ۱۸۹۲ به ایران سفر کرد و فارسی را آموخت. عربی را نیز در سفر به اورشلیم (۱۸۹۹) به خوبی فراگرفت. از ۱۹۰۵ تا آغاز جنگ جهانی اول (۱۹۱۴ـ۱۹۱۸) در خاورمیانه و شمال افریقا سیاحت کرد و به کاوش های باستانی، به ویژه در آثار تمدنی روم شرقی، پرداخت. در جنگ جهانی اول به خدمت دولت بریتانیا پیوست و در ۱۹۱۵ عضو ادارۀ جاسوسی بریتانیا در کشورهای عربی شد. مترجم سفارت بریتانیا در مصر (۱۹۱۵)، بصره (۱۹۱۶) و بغداد (۱۹۱۷) بود. پس از جنگ، در عراق ماند و به خاتون ملقب شد. در رسیدن ملک فیصل اول به پادشاهی عراق (۱۹۲۱ـ۱۹۳۳) تأثیر داشت. از آثارش: ترجمۀ آزاد اشعاری ازدیوان حافظ (لندن، ۱۸۹۷)؛ سفرنامه، مناظر ایرانی (لندن، ۱۸۹۴)؛ سوریه، بیابان و کشتزار (۱۹۰۷)؛از عموره تا عموره (۱۹۱۱)؛ کاخ و مسجد اخیضر (۱۹۱۴)؛نامه های گرترود بل (۱۹۲۷)؛ هزارویک کلیسا، با همکاری (۱۹۰۹).
wikijoo: بل،_گرترود_(۱۸۶۸ـ۱۹۲۶)