بِل، کلایْو (۱۸۸۱ـ۱۹۶۴)(Bell, Clive)
(نام کامل: آرتور کلایو هیوارد بل) منتقد هنری، زادۀ انگلیس. در معرفی هنر پُست امپرسیونیست ها در انگلستان بسیار کوشید. بل در برکشر به دنیا آمد، در ترینیتی کالج، کیمبریج، درس خواند (۱۹۰۲)، و چندسالی را در پاریس به تحصیل هنر پرداخت. در ۱۹۰۷ با ونسا استفان (ونسا بل) نقاش، خواهر ویرجینیا وولف ازدواج کرد. از نخستین اعضای فعال گروه ادبی ـ هنری بلومزبری شد. در ۱۹۱۰ با راجر فرای، منتقد انگلیسی، آشنا شد و همکاری های نقادانه و هنری خود را با او ادامه داد. در ۱۹۱۲ این دو هنرشناس، دومین نمایشگاه مهم پُست امپرسیونیستی را در لندن ترتیب دادند. مهم ترین دستاورد کلایو بل، نظریۀ فرم معنادار است، که آن را در کتاب مختصر خویش با نام هنر (۱۹۱۴)، و کتاب از دوران سزان (۱۹۲۲) تشریح کرد. به زعم بل خصوصیات فرمی، یعنی مناسبات و ترکیبات خط ها و رنگ ها، مهم ترین عناصر اثر هنری اند. احساس زیباشناسانهای که در برخورد با اثر هنری در مخاطب ایجاد می شود، بدواً از شناخت وی نسبت به فرم معنادار سرچشمه می گیرد، و نباید آن را معلول موضوع و درون مایۀ اثر به شمار آورد. بل آثار سزان را ستود، رویکردهای واقع گرایانه به هنر را به چالش گرفت، و مدعی شد که توجه به ویژگی های روایی و اخلاقی در آثار هنری، ما را از درک عمیق این آثار بازمی دارد. از دیگر تألیفاتشدستاوردهای نقاشی فرانسوی در قرن نوزدهم (۱۹۲۷) و آخرین اثرش با نام دوستان قدیمی: خاطرات شخصی (۱۹۵۶) درخور ذکرند.
(نام کامل: آرتور کلایو هیوارد بل) منتقد هنری، زادۀ انگلیس. در معرفی هنر پُست امپرسیونیست ها در انگلستان بسیار کوشید. بل در برکشر به دنیا آمد، در ترینیتی کالج، کیمبریج، درس خواند (۱۹۰۲)، و چندسالی را در پاریس به تحصیل هنر پرداخت. در ۱۹۰۷ با ونسا استفان (ونسا بل) نقاش، خواهر ویرجینیا وولف ازدواج کرد. از نخستین اعضای فعال گروه ادبی ـ هنری بلومزبری شد. در ۱۹۱۰ با راجر فرای، منتقد انگلیسی، آشنا شد و همکاری های نقادانه و هنری خود را با او ادامه داد. در ۱۹۱۲ این دو هنرشناس، دومین نمایشگاه مهم پُست امپرسیونیستی را در لندن ترتیب دادند. مهم ترین دستاورد کلایو بل، نظریۀ فرم معنادار است، که آن را در کتاب مختصر خویش با نام هنر (۱۹۱۴)، و کتاب از دوران سزان (۱۹۲۲) تشریح کرد. به زعم بل خصوصیات فرمی، یعنی مناسبات و ترکیبات خط ها و رنگ ها، مهم ترین عناصر اثر هنری اند. احساس زیباشناسانهای که در برخورد با اثر هنری در مخاطب ایجاد می شود، بدواً از شناخت وی نسبت به فرم معنادار سرچشمه می گیرد، و نباید آن را معلول موضوع و درون مایۀ اثر به شمار آورد. بل آثار سزان را ستود، رویکردهای واقع گرایانه به هنر را به چالش گرفت، و مدعی شد که توجه به ویژگی های روایی و اخلاقی در آثار هنری، ما را از درک عمیق این آثار بازمی دارد. از دیگر تألیفاتشدستاوردهای نقاشی فرانسوی در قرن نوزدهم (۱۹۲۷) و آخرین اثرش با نام دوستان قدیمی: خاطرات شخصی (۱۹۵۶) درخور ذکرند.
wikijoo: بل،_کلایو_(۱۸۸۱ـ۱۹۶۴)