بِل اِی اِچ - ۱جی / تی معروف به اِس کبرا ( به انگلیسی: Bell AH - 1J/T Super Cobra ) و بِل اِی اِچ - ۱دبلیو معروف به سوپر کبرا ( به انگلیسی: Bell AH - 1W Super Cobra ) یک بالگرد جنگنده دوموتورهٔ آمریکایی محصول شرکت بل هلیکوپتر است که برای نخستین بار در سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا به کار گرفته شد. این بالگرد، برپایهٔ یک محصول تک موتوره به نام بل ای اچ - ۱ کبرا ساخته شده است؛ و از این جهت با لقب تویین کبرا شناخته شد و مدت ها ستون فقرات سپاه تفنگداران دریایی آمریکا بود. این بالگرد در سال ۲۰۲۰ از سپاه تفنگداران دریایی آمریکا بازنشسته شد و جای خود را به محصول سوم از خانوادهٔ کبرا با کد Z به نام وایپر داد. اولین نمونه های دوموتورهٔ بالگرد بل ای اچ - ۱ کبرا به نام های بِل اِی اِچ - ۱جی ( به انگلیسی: AH - 1J ) و بِل اِی اِچ - ۱تی ( به انگلیسی: AH - 1T ) ( نمونهٔ بهبودیافتهٔ AH - 1J ) معروف به سی کبرا ( کبرای دریایی ) مخصوص سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا ساخته شد. نمونهٔ صادراتی ای اچ - ۱جی به سی کبرا بین المللی معروف شد و خود دارای دو مدل با قابلیت شلیک و هدایت موشک های ضدتانک هدایت سیمی بی جی ام - ۷۱ تاو معروف به "تاو کبرا" مجهز به سیستم هدف گیری و هدایت تلسکوپی ام - ۶۹ این موشک ها در دماغهٔ بالگرد و نمونهٔ بدون قابلیت شلیک و هدایت این موشک های ضدتانک، معروف به "نان تاو" ( به انگلیسی: Non TOW ) بود . ۱۶۰ فروند از مدل نان تاو و ۶۲ فروند از مدل تاو بالگرد ای اچ - ۱جی سی کبرا از سال ۱۹۷۴ توسط هوانیروز ارتش شاهنشاهی ایران با هدف مقابله با توان عظیم زرهی کشور عراق و شوروی به خدمت درآمد. نمونه های بعدی دو موتوره به ترتیب بِل اِی اِچ - ۱دبلیو معروف به سوپر کبرا و آخرین و پیشرفته ترین نمونهٔ کبرا یعنی بِل اِی اِچ - ۱زِد ( به انگلیسی: AH - 1Z ) معروف به وایپر ( افعی ) هستند. نمونهٔ بِل اِی اِچ - ۱زد با نام زولو کبرا ( به انگلیسی: Zulu Cobra ) نیز شناخته می شود.
... [مشاهده متن کامل]
ایران اولین مشتری خارجی هلیکوپتر کبرا بود. ارتش شاهنشاهی ایران سی کبراهای دوموتورهٔ نیروی دریایی را به کبراهای تک موتورهٔ نیروی زمینی آمریکا ترجیح داد و در سال ۱۹۷۲ سفارش خرید ۲۲۲ فروند از مدل ارتقایافته از اچ - ۱جی را با عنوان «ای اچ - ۱جی سی کبرا بین المللی» به شرکت بل داد. کبراهای ایرانی به موتور پرقدرت تر T400 - WV - 402 مجهز شده بودند و چرخ دنده های کاهش دهنده لگد هم بر روی برجک هلیکوپتر نصب شده بود. سلاح برجک این کبراها هم مثل کبراهای نیروی دریایی، یک قبضه تیربار گاتلینگ ۲۰ میلی متری سه لول ام۱۹۷ بود که ظرفیت حمل ۷۵۰ گلوله برای آن در هلیکوپتر وجود داشت. کمک خلبان که نقش تیربارچی را هم ایفا می کرد از یک سیستم دید تثبیت شده و حتی یک صندلی تثبیت شده برای به حداقل رساندن لرزش بهره مند بود. ۶۲ فروند از کبراها هم به دلیل نصب سیستم هدف گیری و هدایت ام - ۶۹ قابلیت شلیک موشک های ضدتانک بی جی ام - ۷۱ تاو را داشتند که با نام "کبری تاو" شناخته می شدند و هر یک از آن ها می توانست حداقل چهار و حداکثر ۸ فروند از این موشک ضدزره هدایت سیمی را با خود حمل کند اما بقیه از این قابلیت بی بهره بودند و تنها به تیربار ۲۰ میلی متری و راکت های هایدرا ۷۰ متکی بودند که حداکثر ۳۸ عدد از آن ها در غلاف ( لانچر ) نصب شده روی دو بال بالگرد حمل می شد ( کبراهای نان تاو )
... [مشاهده متن کامل]
ایران اولین مشتری خارجی هلیکوپتر کبرا بود. ارتش شاهنشاهی ایران سی کبراهای دوموتورهٔ نیروی دریایی را به کبراهای تک موتورهٔ نیروی زمینی آمریکا ترجیح داد و در سال ۱۹۷۲ سفارش خرید ۲۲۲ فروند از مدل ارتقایافته از اچ - ۱جی را با عنوان «ای اچ - ۱جی سی کبرا بین المللی» به شرکت بل داد. کبراهای ایرانی به موتور پرقدرت تر T400 - WV - 402 مجهز شده بودند و چرخ دنده های کاهش دهنده لگد هم بر روی برجک هلیکوپتر نصب شده بود. سلاح برجک این کبراها هم مثل کبراهای نیروی دریایی، یک قبضه تیربار گاتلینگ ۲۰ میلی متری سه لول ام۱۹۷ بود که ظرفیت حمل ۷۵۰ گلوله برای آن در هلیکوپتر وجود داشت. کمک خلبان که نقش تیربارچی را هم ایفا می کرد از یک سیستم دید تثبیت شده و حتی یک صندلی تثبیت شده برای به حداقل رساندن لرزش بهره مند بود. ۶۲ فروند از کبراها هم به دلیل نصب سیستم هدف گیری و هدایت ام - ۶۹ قابلیت شلیک موشک های ضدتانک بی جی ام - ۷۱ تاو را داشتند که با نام "کبری تاو" شناخته می شدند و هر یک از آن ها می توانست حداقل چهار و حداکثر ۸ فروند از این موشک ضدزره هدایت سیمی را با خود حمل کند اما بقیه از این قابلیت بی بهره بودند و تنها به تیربار ۲۰ میلی متری و راکت های هایدرا ۷۰ متکی بودند که حداکثر ۳۸ عدد از آن ها در غلاف ( لانچر ) نصب شده روی دو بال بالگرد حمل می شد ( کبراهای نان تاو )
