بقعه خواجه ربیع

بُقعۀ خواجه ربیع
بُقعه خواجه ربیع
بُقعه خواجه ربیع
بُقعه خواجه ربیع
بُقعه خواجه ربیع
آرامگاه ربیع بن خُثَیم، از تابعین و یکی از هشت پارسای نامدار (زهّاد ثمانیه) تاریخ اسلام، از بناهای دوران صفویه، در شمال غربی مشهد. این بنا به فرمان شاه عباس صفوی اول برپا شد و دو کتیبه به خط علی رضا عباسی، که بر سنگ نقر شده است، یکی به تاریخ ۱۰۲۶ق و دیگری به تاریخ ۱۰۳۱ق درون بقعه قرار دارد. بنای بقعه در باغی بزرگ است. چهار حوض مربع شکل، که با جویی به یکدیگر مرتبط می شوند، آن را دربر گرفته است. ساختمانی هشت ضلعی با چهار ایوان بزرگ و چهار ایوان کوچک و گنبدی دو پوش به ارتفاع هجده متر، با کاشی کاری باشکوه است. داخل بقعه دوازده ضلعی و با سنگ مرمر مفروش است. کاشی های نفیس فروریختۀ آن، در سال ۱۳۴۷ش مرمت شد.