بقعاء. [ب َ ] ( ع ص ) پیسه. مؤنث ابقع. ج ، بُقع. ( ناظم الاطباء ). گوسفند سیاه بنقطه. ج ، بقع. ( مهذب الاسماء ). || ( اِ ) سال قحطناک یا سال فراخ که در آن تنگی هم باشد. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). سالی که در آن خصب و قحطی باشد. ( از اقرب الموارد ). بقعاء. [ ب َ ] ( اِخ ) نام پدر بطنی از تازیان. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
