بقشه

لغت نامه دهخدا

بقشه. [ ب َ ش َ ] ( معرب ، اِ ) سکه ای است متداول در میان مردم یمن و به نصف و ربع و ثمن بقشه تقسیم می شودو هر ده بقشه مساوی ربع ریال نمساوی ( اتریشی ) یا امامی است که آن را عمادی گویند و هر چهل بقشه مساوی یک ریال امامی است. این کلمه مأخوذ از بقجه یا بقچه ٔترکی است. ( از النقود ص 168 ). و رجوع به بقچه شود.

بقشه. [ ب ُ ش َ ] ( معرب ، اِ ) بقجه. رجوع به بقچه و دزی ج 1 ص 103 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس