بقش

لغت نامه دهخدا

بقش. [ ب َ ] ( ع اِ ) بقس. شمشاد باشد. ( از درختان جنگلی ایران ثابتی چ 1326 هَ. ش. دانشگاه طهران ص 166 ). نام درختی که بفارسی خوش سای نامند. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). و رجوع به بقس شود.

فرهنگ فارسی

یا بقس شمشاد باشد . نام درختی که بفارسی خوش سای نامند .

پیشنهاد کاربران

بپرس