بَقَره، سوره
سورۀ شمارۀ ۲ به ترتیب مصحف و ۸۷ به ترتیب نزول، از سوره های مدنی قرآن در ۲۸۶ آیه و ۶۱۵۶ کلمه و بزرگ ترین سورۀ قرآن. نام بقره (گاو یا گاو ماده) اشاره است به داستان گاو بنی اسرائیل (آیات ۶۷ـ۷۳). نام های دیگر آن «فسطاط القرآن» و «سَنام القرآن» است. بلندترین آیۀ قرآن، که آیۀ دَین (تداین یا مداینه) نام دارد، آیۀ ۲۸۲ از همین سوره است. اولین سوره از سوره های هفت گانۀ طِوال و اولین سوره از سوره های ۲۹ گانه ای است که با حروف مقطعه «الم» آغاز می شود. از سوره های فقهی قرآن است که احکام فقهی آن (۱۳۰ حکم) بیشتر از سوره های دیگر است. آیةالکرسی آیۀ ۲۵۵ آن است. بعضی از مضامین اصلی آن عبارت اند از بیان اصول عقاید و ذکر ادلۀ توحید، آفرینش انسان، داستان قوم بنی اسرائیل، احکام روزه، اعتکاف، وصیت و پرهیز از حیف و میل اموال یتیمان.
سورۀ شمارۀ ۲ به ترتیب مصحف و ۸۷ به ترتیب نزول، از سوره های مدنی قرآن در ۲۸۶ آیه و ۶۱۵۶ کلمه و بزرگ ترین سورۀ قرآن. نام بقره (گاو یا گاو ماده) اشاره است به داستان گاو بنی اسرائیل (آیات ۶۷ـ۷۳). نام های دیگر آن «فسطاط القرآن» و «سَنام القرآن» است. بلندترین آیۀ قرآن، که آیۀ دَین (تداین یا مداینه) نام دارد، آیۀ ۲۸۲ از همین سوره است. اولین سوره از سوره های هفت گانۀ طِوال و اولین سوره از سوره های ۲۹ گانه ای است که با حروف مقطعه «الم» آغاز می شود. از سوره های فقهی قرآن است که احکام فقهی آن (۱۳۰ حکم) بیشتر از سوره های دیگر است. آیةالکرسی آیۀ ۲۵۵ آن است. بعضی از مضامین اصلی آن عبارت اند از بیان اصول عقاید و ذکر ادلۀ توحید، آفرینش انسان، داستان قوم بنی اسرائیل، احکام روزه، اعتکاف، وصیت و پرهیز از حیف و میل اموال یتیمان.
wikijoo: بقره،_سوره