بقاط

لغت نامه دهخدا

بقاط. [ ب ُ ] ( ع اِ ) مشتی از پینو. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). مشتی از کشک. ( از اقرب الموارد ).

بقاط. [ ب ُق ْ قا ]( ع اِ ) ثفل دانه حنظل. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). ثفل یا دانه حنظل. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس