بقادر

لغت نامه دهخدا

بقادر. [ ] ( اِخ ) شعبه ای از کوههای البرز که در قسمت جلگه های ایالت تهران ( نزدیک رباط کریم ) پیش رفته. ( یادداشت بخط مؤلف ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ب (۲۶۴۹ بار)
قدر (۱۳۲ بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس