بفعل اوردن

لغت نامه دهخدا

( بفعل آوردن ) بفعل آوردن. [ ب ِ ف ِ وَ دَ ] ( مص مرکب ) پدید کردن. بظهور آوردن. از مرحله قوه به فعل آوردن :
هر آنچ امروز بتواند بفعل آوردن از قوت
نیاز و عجز گر نبود ورا چه دی و چه فردا.
ناصرخسرو.
و رجوع به فعل شود.

پیشنهاد کاربران

کرده داشتن . [ ک َ دَ /دِ ت َ ] ( مص مرکب ) عملی را انجام دادن . ( فرهنگ فارسی معین ) : تا دایره بجای خویش بازآید کره کرده دار. ( التفهیم از فرهنگ فارسی معین ) . اگر او را سه پاره کرده داری . ( التفهیم از فرهنگ فارسی معین ) .

بپرس