بفار

لغت نامه دهخدا

بفار. [ ب َ ] ( اِ ) چوبکی باشد که کفش دوزان مابین کفش و قالب گذارند و درودگران بوقت شکافتن چوب بر رخنه آن نهند. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( صحاح الفرس ). و رجوع به بغاز و بفاز شود.

پیشنهاد کاربران

بفارن نام روستایی در کاکاوند کرمانشاه می باشد

بپرس