بغیث

لغت نامه دهخدا

بغیث. [ ب َ ] ( ع اِ ) گندم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || گندم مخلوط به جو. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || طعام مخلوط به جو. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس