بغم

لغت نامه دهخدا

بغم. [ ب ِ غ َ ] ( ص مرکب ) دلتنگ و فرومانده باشد. ( سروری ) ( اوبهی ).

گویش مازنی

/baghem/ گیاهی که از آن رنگ متمایل به بنفش حاصل نمایند - مطلق رنگ نیز می باشد

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ب (۲۶۴۹ بار)
غمم (۱۱ بار)
wikialkb: بِغَم

پیشنهاد کاربران

بپرس