بغض به دشمنان

[ویکی فقه] بغض به دشمنان (قرآن). در قرآن به ابراز برائت نسبت به دشمنان خدا اشاره شده است اما این برائت و بغض نباید به گونه ای باشد که از عدالت خارج شود و به حقوق مشروع آنان تجاوز شود.
به جهت بغض با دشمنان، بی عدالتی نسبت به آنان جایز نیست:«یـایها الذین ءامنوا... ولایجرمنکم شنـان قوم علی الاتعدلوا...» «ای کسانی که ایمان آورده اید... و البته نباید دشمنی گروهی شما را بر آن دارد که عدالت نکنید...» قرآن به یکی از عوامل انحراف از عدالت اشاره نموده و به مسلمانان چنین هشدار می دهد که: " نباید کینه ها و عداوت های قومی و تصفیه حساب های شخصی مانع از اجرای عدالت و موجب تجاوز به حقوق دیگران گردد، زیرا عدالت از همه اینها بالاتر است".(و لا یجرمنکم شنآن قوم علی الا تعدلوا). و بار دیگر بخاطر اهمیت موضوع روی مساله عدالت تکیه کرده است (اعدلوا).
جایز نبودن تجاوز به دشمنان، به سبب بغض با آنان
«یـایها الذین ءامنوا... ولایجرمنکم شنـان قوم ان صدوکم عن المسجد الحرام ان تعتدوا...» «ای کسانی که ایمان آورده اید... و البته نباید کینه توزی گروهی که شما را از مسجد الحرام باز داشتند شما را به تعدی وادارد...» این حکم گرچه در مورد زیارتخانه خدا نازل شده است، ولی در حقیقت یک قانون کلی از آن استفاده می شود که مسلمان نباید" کینه توز" باشد و حوادثی را که در زمان های گذشته واقع شده بار دیگر در فکر خود زنده کند و در صدد انتقام بر آید، و با توجه به اینکه یکی از علل نفاق و تفرقه در هر اجتماعی همین مساله است، اهمیت این دستور اسلامی برای جلوگیری از شعله ور شدن آتش نفاق در میان مسلمانان آن هم در آستانه غروب آفتاب عمر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم آشکارتر می شود. (و لا یجرمنکم شنآن قوم ان صدوکم عن المسجد الحرام ان تعتدوا) حاصل معنای آیه این است که: (این کینه و دشمنی که آنها نگذاشتند شما داخل مسجد الحرام بشوید، شما را وادار نکند بر اینکه بر آنان تعدی کنید و حال آنکه خدا شما را بر آنان مسلط کرده، وبال این جرم بر شما تحمیل نشود). «یـایها الذین ءامنوا... ولایجرمنکم شنـان قوم علی الاتعدلوا...» «ای کسانی که ایمان آورده اید... و البته نباید دشمنی گروهی شما را بر آن دارد که عدالت نکنید...»