بَغدادی، عبدالقاهر ( ـ اسفراین ۴۲۹ق)
فقیه شافعی و متکلم اشعری. در بغداد به دنیا آمد. با پدرش به نیشابور کوچید. گویند در هفده علم، مانند تفسیر، حدیث، عرفان، شعر، ادبیات و ریاضیات تبحر داشت. مهم ترین ویژگی او فرقه شناسی کلامی در حوزۀ تفکر اسلامی است که در دو اثر مهم به نام های الفَرق بین الفِرَق و الملل و النحل بدان پرداخته است. ابواسحاق اسفراینی برجسته ترین استاد او بود. ابوالقاسم قشیری و ناصر مروزی نزد او درس خواندند. در نیشابور در مسجد عقیل کرسی تدریس داشت. بیش از ۳۰ اثر تألیف کرد. از دیگر آثارش: التکملة فی الحساب؛ فضائح الکرامیّة؛ بلوغ المدی عن اصول الهدی؛ الایمان و اصوله.
فقیه شافعی و متکلم اشعری. در بغداد به دنیا آمد. با پدرش به نیشابور کوچید. گویند در هفده علم، مانند تفسیر، حدیث، عرفان، شعر، ادبیات و ریاضیات تبحر داشت. مهم ترین ویژگی او فرقه شناسی کلامی در حوزۀ تفکر اسلامی است که در دو اثر مهم به نام های الفَرق بین الفِرَق و الملل و النحل بدان پرداخته است. ابواسحاق اسفراینی برجسته ترین استاد او بود. ابوالقاسم قشیری و ناصر مروزی نزد او درس خواندند. در نیشابور در مسجد عقیل کرسی تدریس داشت. بیش از ۳۰ اثر تألیف کرد. از دیگر آثارش: التکملة فی الحساب؛ فضائح الکرامیّة؛ بلوغ المدی عن اصول الهدی؛ الایمان و اصوله.
wikijoo: بغدادی،_عبدالقاهر_(_ـ_اسفراین_۴۲۹ق)