بغداد کهنه. [ ب َ دِ ک ُ ن َ / ن ِ ] ( ترکیب وصفی ) بغداد خالی. بغداد خراب ، کنایه از شکم خالی. ( غیاث ) : این شکم کاینچنین ورم کرده ست از ورم باز باد دم کرده ست هیچگه از طعام پردیدی حال بغداد کهنه پرسیدی.
ظهوری ( از آنندراج ).
و رجوع به بغداد خالی و بغداد خراب شود. || کنایه از ساغر تهی. ( غیاث ) ( از فرهنگ نظام ).
فرهنگ فارسی
یا بغداد خالی یا بغداد خراب : کنایه از شکم خالی . یا کنایه از ساغر تهی