بغداد خراب

لغت نامه دهخدا

بغداد خراب. [ ب َ دِ خ َ ] ( ترکیب وصفی ) بغداد خالی. بغداد کهنه. ( آنندراج ). کنایه از گرسنگی و شکم خالی باشد. ( برهان ) ( از فرهنگ نظام ) ( انجمن آرا ) ( هفت قلزم ). شکم خالی. ( شرفنامه منیری ) ( غیاث ) ( لغت محلی شوشتر، نسخه خطی کتابخانه لغت نامه ) ( مؤید الفضلاء ). کنایه از شکم خالی مقابل بغداد معمور. ( آنندراج ) :
بغداد خرابت از خراسان
آباد کنم بنام بغداد .
بسحاق اطعمه ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ).
و رجوع به بغداد خالی و بغداد کهنه شود. || کنایه از ساغر خالی از شراب.( از برهان ) ( هفت قلزم ) ( غیاث ) ( از آنندراج ) ( از فرهنگ نظام ).
- بغداد کسی خراب بودن ؛ کنایه از گرسنه بودن :
سرتاسر آفاق همه بوی کباب است
این با که توان گفت که بغداد خراب است.
بسحاق اطعمه ( از فرهنگ ضیا ).
شود بغداد طبع من خراب از بوی داروها
چو پیر کازرونی شیر در ریچار میریزد.
بسحاق اطعمه.
- امثال :
اگر دانی که نان دادن ثواب است
تو خود میخور که بغدادت خراب است.
( از فرهنگ نظام ) ( از امثال و حکم دهخدا ).
چو شط، چشم خلیفه گر پرآب است
عجب نبود که بغدادش خراب است
سلیم قحطیه ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

بغداد خالی بغداد کهنه ٠ کنایه از گرسنگی شکم خالی باشد ٠ شکم خالی٠ یا کنایه از ساغر خالی از شراب٠

پیشنهاد کاربران

بپرس