بغثاء

لغت نامه دهخدا

بغثاء. [ ب َ ] ( ع ص ) گوسپند پیسه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). گوسپند سیاه و سپید بنقطه. ج ، بغث. ( مهذب الاسماء ). مؤنث ابغث. ( ناظم الاطباء ). گوسپندان که برآنها نقش سیاه و سپید باشد. ( مؤید الفضلاء ). || گروه مردم از هر جنس آمیخته ، یقال : دخلنا فی البغثاء. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس