بغبغ. [ ب ُ ب ُ ] ( ع ص ، اِ ) چاهی که آبش نزدیک باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || فحل فربه از آهو. ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) .
