بعون ا. [ ب ِ ع َ نِل ْ لاه ] ( ع ق مرکب ) بیاری خدای تعالی. تخفیفی است از جمله بعون اﷲ و حسن توفیقه یا بعون اﷲ و مشیته. بمدد و یاری خداوند. ( آنندراج ). و رجوع به بعنایةاﷲ شود : گفت بعون اﷲ عزوجل هر مملکتی را که گرفتم رعیتش را نیازردم. ( گلستان ). و در آن جهان بعون اﷲو مشیته بعد از گذرانیدن عمری خوش در عز دولت و بلوغ غایت و... بزرگترین ثوابی یافته. ( تاریخ قم ص 7 ).
