بعوله
لغت نامه دهخدا
بعولة. [ ب ُ ل َ ] ( ع مص ) شوهر گردیدن مرد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). شوهر گردیدن. ( آنندراج ). و رجوع به همین متن شود. || سرکشی نمودن از کسی : بعل علیه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید