بعه

لغت نامه دهخدا

( بعة ) بعة. [ ب ُع ْ ع َ ] ( ع اِ ) شتر بچه که در میان نتاج زاید و آنکه در اول نتاج زاید آنرا رُبَع خوانند و آنکه در آخر نتاج زایدآنرا هُیع. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

شتر بچه که در میان نتاج زاید و آنکه در اول نتاج زاید آنرا ربع خوانند و آنکه در آخر نتاج زاید آنرا هیع

پیشنهاد کاربران

بپرس