بعط

لغت نامه دهخدا

بعط. [ ب َ ] ( ع مص ) ذبح کردن. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). ذبح کردن حیوان. ( اقرب الموارد ). || غلو کردن در نادانی و کار زشت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس