بعبعه

لغت نامه دهخدا

( بعبعة ) بعبعة. [ ب َ ب َ ع َ ] ( ع اِ ) حکایت بعضی آواز. || سخن راندن بشتاب. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || گریختن از جنگ کفار. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس