بعائس. [ ب َ ءِ ] ( ع اِ ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ِ بَعوس به معنی ماده شتر لاغر که شیر آن خشک شده باشد از گذشتن هفت ماه بر نتاجش. ( آنندراج ). و رجوع به بعوس شود.