بظراء
لغت نامه دهخدا
- امة بظراء ؛ داه درازتلاق ختنه ناکرده. ج ، بُظْرْ و منه ما یقال فی الشتم : یا بن البظراء. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). آن زنی کی او ختنه نکرده باشد. ( زوزنی ). آن زنی که وی را ختنه نکرده باشند. ( تاج المصادر بیهقی ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید